υπερδιήθηση

η, Ν

βιολ. διεργασία διαχωρισμού σε υγρά φάση, με διέλευση διά μέσου ημιπερατών μεμβρανών υπό την επίδραση διαβαθμισμένης πίεσης.

[ΕΤΥΜΟΛ. < υπερ-* + διήθηση. Η λ. αποτελεί απόδοση στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. γαλλ. ultrafiltration].